woensdag 18 februari 2015

Werken loont (niet)!

Een jaar geleden had ik nog grote moeite dat ik een uitkering ontving. Een carriere move na mijn 40e van commerciële arbeidsbemiddeling naar online marketing/ copywriting was (en is) een behoorlijke struggle. Standaard afgewezen worden omdat men jongere (lees: goedkopere) krachten wenst is verder een mentale hobbel die je moet nemen. Misschien opdrachten als ZZP-er, maar ook die doelgroep heeft de gouden jaren veelal achter zich gelaten.

We hadden het over een uitkeringssituatie Inmiddels ben ik de schaamte voorbij. Ik ben niet de enige in Nederland. Ook niet in mijn huidige woonplaats: de gemeente Den Haag. De stad waar het geld verdeeld wordt heeft het er maar druk mee en houdt zijn klanten nauwlettend in het oog. Een tegenprestatie wordt verlangd van mensen die een uitkering genieten. In die hoedanigheid heb ik met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt samengewerkt. Inmiddels mag ik ze vanuit het project Mariahoeve WERKT! (een samenwerkingsverband van WerkgeversServicePunt en Facilicom) helpen re-integreren.


Werkgelegenheids stress

Een van de deelnemende dames, die ik niet met name zal noemen, is een jongedame uit Afrika. Op het moment dat zij betaald werk uitvoert komen er allemaal stress-momenten: zorgtoeslag terugbetalen, voorschotten en bijdragen in de kinderopvang terugbetalen, De papiermolen van de gemeente en instanties draait op volle toeren. Als alleenstaande moeder met een taalachterstand worden de bureaucratie en alle zorgen om de vele abracadabra brieven en het betalen van rekeningen  haar vaak te veel. Als parttime kracht ontvang je geen toeslagen en heb je vaak minder inkomsten dan vanuit de uitkering. Stress-momenten, slecht slapen, huilbuien, ja ze krijgt er zelfs uitslag van over haar hele lichaam, zelfs in haar gezicht.

Als Nederlander met een goede opleiding zullen mij dit soort zaken niet overkomen. Kom nou, ik kan mijn zaakjes wel regelen. Al heb ik wel een paar keer "dreigbrieven" van de gemeente gehad dat mijn uitkering gestopt zou worden. Een keer 5 minuten te laat en een keer bij het verkeerde adres(een haperende fiets en een navigatie die uitvalt zijn geen geaccepteerde "smoezen"") was de aanleiding.

Inmiddels mag ik nu betaald de projectdeelnemers aan werk proberen te helpen. Wel part-time, dus ik verdien nog steeds net iets minder dan mijn uitkering. Mijn eerste werkdag is 26 januari. Onthoudt u die datum.

En dan begint de ellende. Binnen 2 weken moet je aantonen dat je werk hebt en dit invullen op een van de verstopte formulieren op het doolhof van de gemeentelijke Sociale zaken en werkgelegenheid. ik heb mijn arbeidscontract pas de 8e dag na De eerste maal is de site overbelast. Een dag later mag ik na 15 minuten  opnieuw beginnen. Tussendoor heb ik een telefoontje aangenomen en dan ben je te lang bezig.

Loonstroken, rekenen, communicatie en de afdeling SZW

"Met mevrouw ........(onverstaanbaar) Pengel" hoor ik als ik de keuzemenuutjes goed heb afwerkt.
Ik:"Dag mevrouw, ik ontvang een bief waarin staat dat ik mijn loonstrook voor 1 februari moet inleveren,tot die tijd wordt mijn uitkering gestopt.maar ik ben pas net begonnen met mijn nieuwe baan, dus heb geen loonstrook in bezit. De eerste betaling zal eind februari plaatsvinden.
Als ik nu mijn loonstrook pas op 26 februari krijg, wanneer krijg ik dan het restant aan uitkering?
"Ik kan elke euro goed gebruiken, vanwege een verhuizing."zo luidt mijn vraag.

Euh...  het blijft 2 minuten muisstil.
"hallo, bent u daar nog vraag ik bezorgd?"
Ik moet het even navragen bij mijn collega" hoor ik het jonge meisje zeggen. Nog 4 a 5 minuten later, ik wil bijna ophangen - is ze weer terug:
"Bij het ontvangen van de gegevens wordt  uw uitkering weer uitbetaald. Dat zal minstens 2 weken duren.  Als u na 1 maart de gegevens aanlevert krijg u zelfs een boete."
Ok, dus nu ik eindelijk werk heb gevonden krijg ik later mijn geld en heb ik ook kans op een boete. Ik hoop dat mijn nieuwe werkgever snel is met de correspondentie en ook mijn nieuwe adres snel registreert.

"Jullie kunnen toch alvast het verschil in inkomsten en uitkering uitbetalen en dat dan daarna checken", vraag ik verbaasd.
"Wij weten niet precies hoe veel u werkt".
"Euh..ik heb de arbeidsovereenkomst meegestuurd en daar staat het in: 16 uur per week. Als ik meer werk dan is dat onbetaald overwerken."
oh, mijn collega heeft hier een notitie in het systeem gezet:"Minstens 16 uur, zie ik hier" .
Nee hoor, het is precies 16 uur, lees maar na.. , dat heeft die collega dan verkeer gelezen.
"goed ik maak een aantekening en we nemen nog wel contact op".

Een nieuwe brief

En ja hoor, enkele dagen later een brief van de afdeling SZW Support
Vanaf 1 februari is uw uitkering stopgezet. De reden hiervan is dat u ons niet de gegevens heeft aangeleverd, waarom wij hebben gevraagd.

met ongeloof staar ik naar de brief...........
Toch benieuwd welke ontzettend incompetente paarde*** hier hou verantwoordelijk voor is.
de brief is niet ondertekend, maar er staat wel een naam onder FG OKHUYSEN . Of het een man of vrouw is , is niet duidelijk. Op internet en met name LinkedIn geen Okhuysen van de gemeente te bekennen. Vul hier maar in waarom deze persoon geen LinkedIn account heeft

A) LinkedIn is voor zakelijke mensen die contact houden met hun doelgroep, niet voor ambtenaren.
B) SZW heeft het zo druk, geen tijd voor LinkedIn
C) Deze inlevende mensen zitten niet zo te wachten op de feedback van hun klanten

Heftige  jeuk

Heeft u vragen over de brief, neem contact op zo eindigt de brief.

Pardon...ik heb hier over gebeld toch? Hoe moeilijk is het om je voor te stellen dat je niet binnen 5 dagen je eerste loonstrookje kan meesturen? Of zouden ze bij de gemeenten het fenomeen salarisstrook niet kennen. Denken ze dat je vooraf al een strook krijgt.
Contact opnemen.,tja , what's next ?? een boete omdat ik nog steeds geen bewijs van betaling van iets wat nog niet betaald is -het eerste loonzakje! - heb overlegd?

Hee, wat voel ik daar opeens..Wat begint daar te jeuken??


Naschrift: op Linkedin blijkt toch ene Frank Ockhuijsen bekend te zijn. Inderdaad hoofd support. Alleen in de brief werd zijn naam dus (bewust?) verkeerd geschreven.

woensdag 9 oktober 2013

Indian Summer

Indian Summer, de nazomer of herfst. 

Volgens velen de mooiste periode waarin de kleuren het diepst doordringen
Niet alleen in het jaargetijde, maar vooral ook bedoeld om een fase in een mensenleven aan te duiden. 
De periode na je 40ste levensjaar dus.


Nu draaf ik in de morgenstond
en denk aan toen ik lopen kon
Herfstkleuren in vale najaarszon
Een mos pad leidt me naar stille grond

Plots, wilde paarden in een rij,
Een moment lijk ik te zweven
Gedachten stromen van jou naar mij
en ik omarm het grillige leven

vrijdag 15 maart 2013

Twee honden vechten op TV, de derde lacht mee

Genee vs. Derksen

Ook wel  bekend als "pedante lul" tegen "arrogante kwal". Derksen gebruikte de eerste kwalificatie over Genee. Derksen  kreeg de tweede benaming mee van diverse lezers en kijkers.

Donderdag "ontspoorde" hun TV programma lichtelijk, toen Derksen wegliep nadat hij boos was geworden op Wilfred en hem betichtte van het onderuit halen van zijn blad VI en het ondermijnen van twee redacteuren van hetzelfde blad.

Hoewel sommigen menen dat alles in scene is gezet, kan ik me goed voorstellen dat de twee een zakelijke relatie hebben, en zich tegelijk enorm aan elkaar kunnen storen. Beide heren hebben een eigen mening, zijn ijdel op hun eigen manier (Genee qua uiterlijk, Derksen qua innerlijk) en hebben qua interesse maar 1 raakvlak: voetbal.

Ondanks de knallende ruzie van maandagavond, schuift Johan Derksen vrijdag gewoon weer aan bij Voetbal International, maar wel met frisse tegenzin. Ik heb net mijn contract voor vier jaar verlengd, dus ik heb niet zoveel keus', verklaarde Derksen vrijdagmorgen op Radio Rijnmond.

Johan Derksen had vanochtend nog niet de behoefte om de telefoon te pakken en het uit te praten met Wilfred Genee. 'Genee is gewoon een pedante lul', aldus Johan Derksen die ook van de directie van RTL eist dat Wilfred Genee stopt met het afkraken van zijn Voetbal International redacteuren. 'Het is namelijk niet de Wilfred Genee show', zegt Derksen.

Het blad Voetbal International bracht onlangs berichten over gesjoemel met cijfers bij SC Heerenveen naar buiten. Genee kwam op tv met andere details over de club. Daarover ontstond donderdag een heftige discussie. Het was de zoveelste keer dat Johan Derksen en Wilfred Genee elkaar publiekelijk in de haren vlogen.

En Gijp?

Rene van der Gijp bleef zoals gewoonlijk uiterlijk onbewogen en kon er op TV om lachen. De man die helemaal niet van ruzie houdt, probeert zich er niet druk om te maken en kiest wijselijk geen partij.

In ieder geval belooft de volgende uitzending van Voetbal International hoge kijkcijfers. Met of zonder Derksen.

donderdag 14 februari 2013

Rules of engagement: Hoe word ik een filmster?



Daar sta je dan op vliegveld Zestienhoven, met een grote groep onbekenden. Je bent zojuist geselecteerd uit een grote groep mensen om mee te spelen (oke, figureren) in een Nederlandstalige film, die mogelijk hoge ogen gaat gooien in Cannes. De zenuwen gieren door je keel, want daar staan ze dan voor je neus: Johnny de Mol, Suzan Visser en noem ze maar op. Dit wordt jouw kans om te bewijzen dat er een filmster in je schuilt. Hopelijk krijg je ook een paar mini-rolletjes. "There is only one opportunity, right now, so  don't let it blow" zong Eminem al.  Het zal een onvergetelijke dag worden zoveel is duidelijk. 

Oh ja, je moet tot vier uur vannacht paraat staan, maar je kunt gewoon wat broodjes pakken en wat fris uit de koelkast pakken.

Figuranten in films, het is een serieus vak. Altijd weer die kans om in beeld te komen, maar ook om een zorgvuldige geplande en kostbare scene in de soep te laten lopen. Kijk maar eens naar waar je allemaal rekening mee moet houden. Uiteraard is de beloning hoog: eeuwige roem op het witte doek! (als je er niet uitgeknipt word)graag wil ik je nu even wijzen op de volgende bijgevoegde regels. .


Tips voor Figuranten 

Persoonlijke gegevens Zorg voor goede foto' en noteer alle films/tv etc waar je aan meegewerkt hebt op een lijst in je 'Film CV'. Weet wat je kledingmaten zijn. Vaak heb je een identiteitskaart nodig voor het ontvangen van een vergoedingen.

Op tijd komen Regel een in de filmwereld is: kom op tijd. Het gebeurt op auditie- en screentestdagen regelmatig dat deelnemers te laat komen opdagen. Meestal leidt dit tot uitsluiting van deelname aan de selectiedag voor deze personen....

Ontspan jezelf Onder druk hebben sommige mensen hebben de neiging zich anders te gaan gedragen. Probeer gewoon jezelf te blijven. Probeer je bijv. voor te bereiden dat je eigen stemgeluid anders klinkt wanneer dit wordt afgespeeld. Probeer niet overdreven met jezelf bezig te zijn als je jezelf terug zien op film. Gebruik geen kalmerende of verdovende middelen om je zenuwen te bedwingen.

Neem geen aanhang mee Op de meeste auditie en screentestdagen worden vaak veel mensen uitgenodigd. De ruimtes zijn niet altijd even ruim en studio's hebben een beperkte capaciteit. Ook dien je het niet te zien als een 'uitje'. Neem gewoon geen familie en of vrienden mee, want dat zorgt alleen maar voor overlast.

Draag geschikte kleding Wanneer je aan een auditie of screentest deelneemt, is het verstandig om goed op je kleding te letten. Draag bijvoorbeeld geen kleding met een druk geblokt motief of een shirt met streepjes. Let er verder op dat je de studiolampen er voor kunnen zorgen dat het behoorlijk warm wordt tijdens de auditie. Zorg dat je je warme trui uit kunt doen wanneer nodig, opdat je niet zwetend en oververhit voor de camera staat. Probeer ook niet de aandacht te trekken met je kleding door bijvoorbeeld geheel in het rood te verschijnen. Het gaat om jou en niet wat je aan hebt die dag. Een andere tip: draag kleding die zweetplekken verbergt en waarin je je goed voelt en kunt bewegen.

Emoties na afwijzing Er zijn grote aantal inschrijvingen voor de meeste audities en de kans is zeer regel dat je uiteindelijk niet geselecteerd wordt. Bereid jezelf er op voor dat je niet teleurgesteld raakt. Zelfs fulltime acteurs doen auditie en worden meestal vaker afgewezen dan uitgekozen voor een rol

Lees ook onze waarschuwingen voor figuranten,
Ik zal het je niet aandoen om die ook te plaatsen, maar het vak van figurant is uiterst serieus te nemen. 









woensdag 22 februari 2012

Koffietijd - Stiekem gekeken

Vandaag is het dan toch gebeurd. Iets waarvan ik dacht dat ik zelfs met stokslagen niet aan toe zou geven. Vandaag heb ik naar Koffietijd gekeken.  

Het programma dat al sinds mensenheugenis (Ok, sinds de immer gebronsde Hans van Willegenburg het in 1994 presenteerde) voor mij en velen symbool staat voor burgerlijkheid. Eerst viel mijn mond open van verbazing toen ik de toch zeer door mij gerespecteerde Nico Dijkshoorn zag verschijnen. Hij beweerde nog wel met een stalen gezicht bijna elke dag te kijken en het programma absolute cult te vinden. Gelukkig heb ik Nico vaker op cynische uitspraken betrapt. Maar goed, hij heeft een theatershow die geschikt is voor kijkers van koffietijd en hij wil uiteraard ook volle zalen trekken. Loretta Schrijver en Pernille La Lau (in vroeger dagen miste ik vanwege haar weinig nieuws) presenteren het programma. Ik ben niet de enige die ouder is geworden. Nico had zelf niet al te veel te zeggen, maar hij tokkelde en zong nog wel een mooi rocknummer, wat Loretta deed soppen op haar stoel.


De volgende gast was Erik Mesie, van die bekende Nederlandse band in de jaren 80. Hij zong niet alleen een Toontje Lager, maar praatte en handelde idem dito. Pats, weer een beeld van vroeger dat als een porseleinen vaas kapot valt. Op mijn flat screen zag ik een grijze bos krullen in een druk overhemd. (nog net geen panterbloesje),  die zich zichtbaar schaamt voor zijn schaduw van vroeger. Een zijden sok, die met lijzige stem vertelt dat hij nu popdocent is. (Een niet te onderschatten vak, zelfs met popervaring, volgens Erik!). De roem had zijn keerzijde, maar het zwarte gat was van tijdelijke aard. Indachtig krabde ik me achter mijn oren.
Heb ik me als brugklasser met deze persoon vereenzelvigd?  Zijn liedjes in stiekem meegezongen , maar niet meegedanst?

Je wordt je bewust van het feit dat je tegen mensen en bepaalde fenomenen anders gaat aankijken. Weer komt de wet van de remmende voorsprong om de hoek kijken. De tijd staat voor sommigen stil, terwijl die voor anderen (lees: jeugdige mensen) stil staat. De roze bril verbleekt. Moet ik me nu ook gaan overgeven aan koffietijd, en nog erger binnenkort omroep Max?
Mesie vertolkte nog eenmaal zijn succesnummer “Stiekem met je gedanst”. 
Voordat ik de TV uitzette hoorde ik nog de laatste woorden nagalmen: “Misschien kom ik je later tegen, misschien is het wel beter van niet”.

maandag 6 februari 2012

Internationaal Film festival Rotterdam, jaarlijkse kwelling


Zoals elk jaar gaat halverwege januari  mijn interne klok af: Het filmfestival alarm rinkelt.  Rotterdam staat weer op zijn kop voor het eerste internationale evenement van het jaar. Want oh, oh,  wat is het toch leuk om naar daarbij te zijn. Euh.. maar waarom zou je er ook alweer heen gaan? 
Het begint met het kijken op internet en het kopen van de Volkskrant bijlage. Zorgen dat je zo snel mogelijk kaartjes gaat kopen voor de meest begeerde films. Als een waanzinnige selecteer ik op vrijdag 20.00 klokslag de online tickets. Snelheid is geboden, want de topfilms zijn in no-time weg. Ik reken af en selecteer creditcard. Helaas. Ik krijg een error en mag de hele exercitie opnieuw doen. Sommige gekozen voorstellingen zijn niet meer beschikbaar. Mijn schema kan de prullenbak in. Een vloek ontsnapt mijn mond. Mijn ondertussen al gearriveerde bezoek sta ik niet te woord en als een debiel probeer ik weer kaartjes te reserveren en te betalen.
 Uiteindelijk ben ik toch de trotse bezitter van 12 kaartjes. 11 euro per kaartje, de prijzen zijn niet meer wat het geweest is. Kost wat, heppie wat.




De eerste film is een vage Spaanse film . Er zit ongetwijfeld een betekenis achter. Ik pijnig mijn hersenpan, maar de boodschap blijft onduidelijk. De volgende film Shame is al veel besproken. Ik val meteen in een masturbatie scène (op het witte doek dan) en begin me enigszins opgelaten te voelen. De hoofdpersoon heeft veel succes bij de vrouwen, maar zijn vluchtige contacten maken hem niet bepaald veel vrolijker. Enigszins gedeprimeerd kom ik de film uit.



Tijd om maar eens wat festivalvertier te zoeken.  Vanuit Pathé is het een klein stukkie naar de Schouwburg, maar niet geheel zonder risico. Het schouwburgplein is levensgevaarlijk, je struikelt er over uitgegleden Japanners en Spanjaarden. Ik hoop dat de ontwerper niet heeft stilgestaan bij de winterse gevaren die het door sneeuw en ijs geplaagde plein met zich meebrengt. Want als hij dit wel deed, mogen ze hem meteen een strafkampje Siberië aanbieden.


Bij de Schouwburg aangekomen, wapen je jezelf tegen de kou door nog wat alcohol in je donder te gooien. Eerst nog even in de kou wachten, voordat je binnen mag. Buiten staat nog een groepje te kleumen. Binnen roken mag niet (meer).
Eenmaal binnen weer een rij. De Garderobe. “helaas , mijnheer” , we hebben geen ruimte meer, probeert u het aan de andere kant eens. “ hoor ik  de vrijwilliger zeggen. Ook bij de andere garderobe is het wachten geblazen totdat iemand zijn jas heeft opgehaald. Voor je drankje moet je wel een doorzetter zijn . Uiteraard staan er weer veel mensen te dringen en duwen om vooraan bij de bar te komen. Een zwetende oksel links en een dikke buik rechts proberen mij in de sandwich te nemen. De cola is prikloos, maar gelukkig glij ik niet uit over de vloeistof op de grond en de scherven die er omheen liggen.

Ik ben omring door jeugdige aangeschoten (zij wel!) alternativo ’s. Het zijn lieden die zijn vergeten waar ze de zeep verstopt hebben. De jongens dragen dikke mutsen (cult) en vlassige snorren of baardjes. De DJ kon mijn kind zijn, hoewel…haar gezicht is bedekt met piercings en haar armen met tatoeages.
De invallende sneeuw veroorzaakt dikke files. Dus ik verbijt me en leg me neer om een halve film te gaan zien. Als ik binnenstruin en bijna mijn nek breek in een totaal donkere ruimte blijkt dat ik een van een totaal onbekende voorfilm heb  gemist. Dat geluk heb ik dan weer wel. De film zelf bestaat uit slechte oude sneeuwbeelden van de Finse staatstelevisie. Ondertiteling is mondjesmaat. Na afloop een dikke Duitser en een vage Fin die quasi –chagrijnig vertellen dat je morgen alle andere Finse films moet gaan zien. Zijn collega filmmaker uit Finland vertelde in de pers dat hij zijn laatste films niet zo erg haat als zijn vorige. Lekker standpunt dan. En die moet ik zeker ook gaan zien. Het gaat over de film Le Havre, die de  vriendschap van een oude man en een illegale immigrant in de sombere buitenwijken van de genoemde Franse stad uitbeeld.

Ik heb nog twee tickets liggen voor het uitnodigende Weekend. Moment is goed gekozen 19.15 uur op vrijdagavond. Mijn vriendin kan helaas niet, dus heb al wat filmliefhebbers gepolst. Maar zelfs via Twitter raak ik het kaartje niet aan de straatstenen kwijt.  Vlak voor de film lees ik dat ik  een hardcore gay film ga zien. En wederom zit ik naar een masturbatie scène c.q.. niet erotiserende seks (porno zou ik het niet willen noemen) te kijken. Niet bepaald mijn genre.  Op momenten dat er gelachen wordt, ervaar ik plaatsvervangende schaamte.
Bij het slotfeest is het druk, de welkomstdrankjes zijn op en mensen zijn vooral met zichzelf bezig of kijken naar de andere aapjes.Ik overleef de laatste scene van  het filmfestival. Vermoeid ga ik door de ijzige kou op zoek naar mijn bed.

Volgend jaar ga ik weer. Morgen meld ik me aan als vrijwilliger.

dinsdag 13 december 2011

Mijn 3D: Denken, doen, delen





Schrijven is dé manier om te praten zonder onderbroken te worden.
Jules Renard

Spreken is zilver, schrijven is goud
anoniem

Oorverdovend zwijgen
Band zonder stem


In het diepst van de spelonken van je ziel, hoor je je eigen echo het luidst
Arnold Vonk